Anchors Aweigh - 1945 / Musical
1945
کارگردان : George Sidney
بازیگران : Frank Sinatra ، Gene Kelly ، Kathryn Grayson
برنده اسکار بهترین موسیقی/ کاندید اسکار بهترین بازیگر مرد (جین کلی) و ...
خلاصه ای از داستان : دو ملوان نیروی دریایی، به مدت چهار روز از مقررشون
خارج میشند و وارد شهر لس آنجس میشند! یکی از اونها جوانی خام و بی تجربه
ست به نام کلارنس و اون یکی جوزف، آدم پخته و باهوشیه! کلارنس در ارتباط
با زنها تا بحال آنچنان موفقیتی نداشته و از اون طرف نفر دوم ما جوزف،خیلی
تو این زمینه ها تجربه داره و جوزف تصمیم میگره که به کلارنس در این راه
کمک کنه و ...
موزیکالی که چند ماه قبل از پایان جنگ به روی پرده های نمایش رفت / باز هم کمپانی MGM و یه موزیکال خیلی خوب دیگه!
اولین فیلم از سه فیلمی که جین کلی و فرانک سیناترا با هم همبازی بودند! بعد از این فیلم، جین کلی و سیناترا در فیلم های Take Me Out to the Ball Game و On the Town
همبازی شدند و فیلم های خاطر انگیزی رو به جا گذاشتند! داستان فیلم، خواه
ناخواه بینندگان فیلم های موزیکال رو به یاد فیلم On the Town می اندازه و
اون داستان سه ملوانی که یک روز وقت دارند و میخوان اون رو در شهر به به
خوشی بگذرونند! جین کلی و فرانک سیناترا نیازی به معرفی ندارند! زیبایی
صدای سیناترا و چشم نواز بودن حرکات جین کلی، کافیه که بتونه یه بیننده رو
حسابی راضی کنه و اون پتانسیل کاری که این دو بازیگر دارند، واقعا دیدنی
هستش!
از جمله آهنگ های خیلی زیبای فیلم میشه به آهنگی اشاره کرد که اوائل کار توسط کلی و سیناترا خونده میشه (I Begged Her) اشاره کرد :
اما معروف ترین سکانس موزیکال این فیلم، سکانسی هستش که جین کلی به دنیای
خیالی کارتون ها سفر میکنه و با جری (موش) دیدار میکنه و سکانس فوق العاده
زیبای موزیکالی رو با هم تشکیل میدن! نکته جالب درباره این سکانس اینه که،
از ابتدا شخصیتی که عوامل در نظر داشتن برای این کار، شخصیتی نبوده بجز
میکی ماوس که به دلیل مخالفت والت دیزنی، اونها به کارتون Tom & Jerry رو میارند و جری رو برای رقص با جین کلی انتخاب میکنند! جری هم با کلی ناز و بهانه آوردن (
) بلاخره کار رو قبول میکنه و با جین کلی به روی صحنه میاد و سکانس موزیکال بسیار به یاد ماندنی رو خلق میکنه!
ورود جین کلی به دنیای کارتون ها (البته اینجا جین کلی در حال تعریف داستان هستش و این اتفاق جز داستانیه که داره تعریف میکنه) :
+
سکانس رقص جین کلی با جری :
یکی دیگه از سکانس های موزیکال فیلم :
68th Golden Globe Awards
68th Golden Globe Awards
The Social Network
چهار تا از جوایز برد!
Best Motion Picture - Drama
Best Director - Motion Picture
Best Screenplay - Motion Picture
Best Original Score - Motion Picture
Colin Firth - The King's Speech
The Kids Are All Right
Natalie Portman - Black Swan
Paul Giamatti - Barney's Version
Glee
Melissa Leo - The Fighter
Jim Parsons - The Big Bang Theory
Laura Linney - The Big C
Hævnen
Jane Lynch - Glee
Claire Danes - Temple Grandin
Al Pacino - You Don't Know Jack
Annette Bening - The Kids Are All Right
Toy Story 3
Burlesque - Diane Warren
Boardwalk Empire
Steve Buscemi - Boardwalk Empire
Chris Colfer - Glee
Carlos
Reefer Madness / The Movie Musical - 2005
کارگردان :
Andy Fickman
بازیگران :
"و البته" ای که من به جمله آخر اضافه کردم، بیشتر به خاطر علاقه شخصی بود که نسبت به John Kassir پیدا کردم توی این فیلم!خیلی بازی عالی از خودش توی این فیلم ارائه داده! Reefer Madness ورژن تلویزیونی موزیکالی مربوط به سال 1998 هستش و البته داستان الهام گرفته از فیلم موزیکال Tell Your Children محصول سال 1936 که با نام Reefer Madness هم شناخته میشه! این موزیکال مربوط به شبکه تلویزیونی Showtime هستش! Showtime رو که دیگه همه میشناسیم .. سریال هایی مثله سریال دکستر یا Californication کار این شبکه ست!
داستان از جایی شروع میشه که سخنرانی کننده/راوی داستان در کنار جمعی از پدر و مادر های نگران قرار داره و میخواد برای اون از داستان پسری به نام جیمی هارپر که درگیر مصرف ماری جوانا بوده بگه! در واقعا هدف اصلی فیلم، نشون دادن اثرات بد و غیر قابل باور ماری جوانا بر بدن انسان و روحیات و ... هستش! جیمی هارپر، پسر جوونی هستش که روزهای جوونی خودش رو در پیش رو داره و شدیدا عاشق دختر زیبایی به نام Mary Lane با بازی عالی Kristen Bell هستش و با هم روز های خوب و خوشی رو میگذرونند و حتی اونها عشق خودشون رو با عشق رومئو و جولیت شکسپیر مقایسه میکنند و البته هیچ کدومشون تا بحال داستان رومئو و جولیت رو نخوندن و فقط اسم اون رو شنیدن! و داستان از جایی شروع میشه که جیمی بر اثر اتفاقاتی به سمت ماری جوانا کشیده میشه و ...
یه موزیکال تاریک و سیاه، با شخصیت پردازی ها و ملودی ها تاریکتر و سیاه تر! شاید کمتر چنین موزیکال هایی پیدا بشه! شما رو نمیدونم، ولی من یکی خیلی دوست دارم موزیکال های تاریک ببینم! هر چی تراژدیک تر باشه و سطح درام بالاتری داشته باشه، بهتر! اگه شما هم مثل من چنین مواردی رو میپسندید، حتما باید این موزیکال رو ببینید! بازیگر های فیلم فوق العاده حرفه ای هستند! من فکر نمیکردم روزی بتونم Kristen Bell رو توی یه موزیکال در این سطح ببینم! به بازی های اون در فیلم های کمدی رمنس دیگه عادت کرده بودم! حتی قبل از دیدن این موزیکال، Kristen Bell یکی از بازیگرای زنی بود که همیشه از بازیش لذت میبردم و حالا با دیدن این کار دیگه شدت علاقه ام بهش زیاد تر شد! نشون داد که در شعر خوندن و حتی رقصیدن هم کارش خیلی عالیه!
اما یه مسئله جالب دیگه هم که در میون هستش، اینه که این موزیکال رو بعضیا با The Rocky Horror Picture Show مقایسه میکنند! TRHP هم یک موزیکال خیلی سیاه و تاریک هستش ..
نقطه قوت فیلم، اون ملودی ها و رقص های اون هستش(قاعدتا!) چون سوژه فیلم، یه سوژه نابه، یه سری ملودی های خیلی جالب و تا حدودی عجیب ولی دیدنی رو خلق کردند! این موزیکال، یکی از مشکل ترین و پیچیده ترین موزیکال هایی بوده که توی تلویزیون پخش شده و دارای شانزده سکانس موزیکال هستش و اکثر بازیگر ها، به جای خودشون شعرها رو خوندند.
سکانس ابتدایی فیلم خیلی عالی هستش! رسما از همون سکانس اول من رو میخکوب کرد فیلم! سکانسی که ما برای اولین بار "رالف"رو میبینیم!
کسی که در فیلم نقش خیلی مهمی داره و مقدمه ای که فیلم داره بهترین مقدمه ممکن برای معرفی "رالف"هستش!
سکانس اینجوری شروع میشه که ما "رالف"رو میبینیم فندکی رو روشن میکنه و شروع میکنه به مصرف ماری جوانا! پس از چند ثانیه شروع میکنه به خنده های شیطانی بلند و عجیب! یه سکانس خیلی عالی :
و بعد از اون وارد فیلم میشیم و با شخصیت ها و محتوای اون آشنا میشیم!
به طور کلی، به نظر من این موزیکال بین موزیکال های جدید خیلی میتونه به چشم بیاد و بسیار موزیکال سرگرم کننده و عالی هستش!
Top Hat 1935 / Musical
Top Hat
1935
They're Dancing Cheek-To-Cheek Again
کارگردان :
Mark Sandrich
بازیگران :
Fred Astaire در نقش Jerry Travers
Ginger Rogers در نقش Dale Tremont
تازه دارم میفهمم فرد آستر چه بازیگر فوق العاده ای بوده در فیلم های موزیکال!! خیلی خیلی عالی بود این فیلم! یه چیزی فراتر از یک موزیکال!
فرد آستر تو فیلم The Band Wagon آنچنان سکانس های رقص Tap ی نداشت! بخاطر همین متوجه استعدادش نشدم ولی .. ولی .. تو این فیلم خیره کننده بود!
نکاتی در مورد فیلم :
- فیلم 3 میلیون فروش داشته در Box Office که در اون زمان ظاهرا خیلی فروش زیادی بوده و تنها فیلمی که اون سال تونست بالاتر از این فیلم قرار بگیره Mutiny on the Bounty بوده!
- اولین باری بوده که فیلمنامه دقیقا برای فرد و جینجر نوشته شده!
- Mark Sandrich کارگردان پنج فیلم فرد آستر و جینجر راجرز، قبلا از کارگردان شدن یک فیزیک دان بوده و بخاطر همین وقتی که صحنه ای رو میخواسته به تصویر بکشه برای هر صحنه یه نقشه ای میکشیده و جای دوربین ها و بازیگرا رو مشخص میکرده!
- پولسازترین فیلم کمپانى ر. ک. ا. در دههى 1930
سکانس ها و قطعات موزیکال فیلم :
سکانسهای موزیکال این فیلم شدیدا (شدیدا) خلاقانه و زیبا بودند! مطمئنم که ترانه فوق العاده زیبا "Cheek to Cheek" ی (+) که فرد آستر خوند، حالا حالاها از ذهنم خارج نمیشه!
سکانسی بود در فیلم که فرد آستر روی صحنه با عصایی شروع به رقصیدن میکنه و بعد با اون عصا به عنوان تفنگ ظاهر میشه و با نشونه گرفتن عصا به سمت بقیه رقصنده ها با صدای تَپ پای خودش، صدای گلوله رو به زیبایی هر چه تمام تر در می آورد و اون رقصنده ای که به طرفش نشانه گرفته بود، خم میشد به نشانه اینکه "مثلا" گلوله بهش برخورد کرده! سکانس فوق العاده زیبایی بود!
.
یا سکانس دیگه ای که میتونم به اون اشاره کنم، سکانسی بود که فرد و جینجر زیر باران در پارک شروع به رقص میکنند!
یکی از زیباترین سکانس های موزیکال :
.
.
بدون هیچ شکی / دست ها پایین : بعد از "رقص زیر باران" بهترین موزیکالی بود که تا بحال دیدم!
--
-