Once again with Karl // Documentary

Once again with Karl // Documentary

در راستای ادامه دیدن خزعبلات ساخته شده به دست ریکی به سراغ An Idiot Abroad رفتم و شروع به دیدن ش کردم. وقتی میگم خزعبلات زیاد جدی نگیرید، من یکی از طرفدارای پرو پا قرص برنامه ها و سریال های ریکی بودم و هستم! خصوصا اگه این وسط پای شخصی به نام کارل هم در میون باشه. بعد از دیدن نیمچه سریال Derek که کارل حضور جالب انگیزی داشت، اینبار در An Idiot Abroad یک مستند عالی رو به تصویر میکشه. مستنی که برعکس مستند ها و گشت و گذار های دیگه به مسائل عجیبی میپردازه! فرضا کارل در چین به جای اینکه به فضای زیبا و پر از منظره چین اشاره کنه، به عقرب خوردن رهگذرا و اینکه آخر دیوار چین به کجا میرسه اشاره میکنه. اشتباه نکنید، منم مثل همه دوست داشتم بدونم آخر دیوار چین به کجا میرسه و اونجا چه شکلیه ولی وقتی اسم مستند به گوش آدم میخوره، انتظارات دیگه ای داره. بهرحال اینو فراموش نکنید که وقتی کارل در یک مستند باشه، اون مستند با مستند های دیگه متفاوت میشه.

روند کاری هر اپیزود به این شکله که کارل با ملاقاتی با استیو و ریکی صبح خودشو شروع میکنه و بعد از یه چت کوتاه به سمت مقصد معلوم شده حرکت میکنه، در راه استیو به اون اطلاعاتی در مورد اینکه چه برنامه هایی براش در نظر گرفتن، بهش میده و ریکی گه گاهی محظ فان تر کردن سفر با کارل تماس میگیره که خالی از لطف نیست و خنده داره. نمیدونم، بعد از دیدن چند اپیزود با خودم فکر کردم شاید اگه ریکی و استیو هم بهمراه ش به کشورها سفر میکردن جالب میشد ولی بعد به این نتیجه رسیدم که اینجوری هیچ تفاوتی با اون برنامه داخل استودیوش نخواهد داشت و خوبی این برنامه به تنها بودن کارل و فضاییه که در اختیارشه. اما از هرچه بگذریم، دیدن هیچ چیز مثل دیدن رودرویی کارل با مرتاض های هندی، شنا کردنش تو رودخونه ای که فیل ها هم شنا میکنن، عذابی که بعد از شتر سواری تحمل میکنه، کونگ فو (!) ، مجبور شدن به خوردن چشم بُز و ... کلی چیز دیگه خنده دار نیست. البته امیدوارم دیدن کارل با همین سری پایان نپذیره و بازم بتونیم اونو تو پروژه های ریکی ببینیم!

--

One Tree Hill - S5

One Tree Hill

این روزا بیشتر وقتم رو صرف دیدن One Tree Hill میکنم. خیلی وفت بود که به صورت مداوم یه سریال رو نگاه نکرده بودم، قسمت های پشت سر هم و بدون هیچ خستگی! کارکترها واقعا عالین، شخصیت های محوری مثل لوکاس، نیتن، پیتون که حرف ندارن رو کنار بذاریم، شخصیت هایی مثل دن یا وایتی و حتی شخصیت های خیلی فرعی تر که کمتر ظاهر میشن، مثل جیک یا کریس کلر هر کدوم واقعا نقش عالی رو ایفا کردن. یکی از مهمترین و بهترین نقاط مثبت سریال، تلفیق موزیک با سریال و داستان و درام اونه که به بهترین شکل ممکن پیاده شده. مطمئنم وقتی بعدها دوباره به سریال فکر کنم بعضی از چیزاش واقعا برام خاطرانگیز خواهند بود، فصل های اول سریال واقعا طلایی بود. باشگاه تریک یا زمین بسکتبال جز بهترین لوکیشن های سریال باقی میمونند، نقاشی ها و کارهای پیتون، People always leave و خیلی نکات و جزییات ریز دیگه ای که تو ذهنم باقی میمونند.

Dexter Season 7 Is Here

Dexter Season 7 Is Here

به همین زودی دکستر برگشت و فصل هفتمش داره شروع میشه. انگار همین دیروز بود که با عصبانیت به مونیتور خیره شده بودم و علامت سوال های بالای سرم رو میشمردم! اینکه چه اتفاقی قراره بیافته! بعد از اون صحنه آخر و اینکه داستان از اونجا به کدوم سمت میره. هرچند تو این چند روز خیلی از سریال های محبوبم شروع میشه، ولی خوب اونی که بیشتر از بقیه مشتاق دیدنش هستم، مسلما دکستره. حالا فقط یک هفته باقی مونده و تو این یه هفته خوندن تئوری ها و گه گاهی اسپویلر ها به اندازه کافی میتونه سرگرم کننده باشه.

--

-

What I'm Watching // TV Shows

Shameless سیزن اول



مدت زیادی بود که توی لیست دیدنی هام اضافه کرده بودمش ولی هنوز فرصت نکرده بودم که برم سراغش! گاهی این انتظار و تعریف هایی که از یک سریال میشنوی باعث میشه که انتظارت از اون سریال بالا بره و این انتظارات چقدر در مورد Shameless عالی جواب داد. خیلی سریال عالی و جذابیه. از همون پایلوت کار فهمیدم که میتونه به یکی از سریال های مورد علاقه م تبدیل بشه. هنوز بیشتر از 4 اپیزود ندیدم و ترجیح میدم بیشتر از اینها ازش تعریف نکنم ولی بهرحال تا اینجای کار خیلی عالی بوده.

Fringe سیزن چهارم



دوباره پرونده های عجیب و غریب، الیویا دانم، پیتر و والتر بیشاپ و فضای علمی معمایی Fringe . راستش همیشه یه حس خوبی راجع به این سریال داشتم. فصل چهارم هم سطح خیلی خوبی داره و به نظر میاد داره به جاهای خوبی میره.

How I Met Your Mother سیزن هفتم



یه جورایی مشخصه که فصل هفتم بیشتر از اینکه روی شخصیت اول داستان یعنی تد تمرکز داشته باشه، روی شخصیت های دیگه ی کار مثل بارنی متمرکز شده و خوب اگه اپیزود اول این فصل رو دیده باشید، دلیل این تمرکز رو میدونید. سطح طنز هنوز خیلی خوبه و میتونه یه سریال سرگرم کننده در سطح عالی باشه، چیزی که توی این هفت فصلی که گذشت به خوبی تو این سریال پیاده شد.

New Girl سیزن اول



سریال طنز خوبیه، انتخاب بازیگر سریال خیلی خوب بوده (خصوصا Zooey Deschanel) و سریال زیاد شباهت خاصی به سریال های طنز دیگه نداره یا به قول دیگه ای یه سریال تقلیدی نیست. من احساس میکنم با این سطح فعلی که داره، احتمال اینکه یهویی به دربسته بخوره و سریال روند نزولی پیدا کنه، زیاده ولی خوب ترجیح میدم امیدوار باشم و سریال رو به صورت هفتگی دنبال کنم.

Once Upon a Time سیزن اول



یکی دیگه از سریال های جدید که در ترکیب کردن فانتزی و درام موفق بوده و خیلی سرگرم کننده از آب در اومده. یه داستان خیلی خوب، وارد کردن شخصیت های تخیلی به دنیای سریال خیلی برام من جالب بود. Jennifer Morrison هم بعد از خارج شدن از House و رفتن به himym حالا به این سریال وارد شده و نقش اول کار رو به عهده داره.